برنامه آتی تیم غواصی پاسداران خلیج فارس جزیره خارگ و خارگو حرکت پنجشنبه 06/03/1389 ساعت حرکت 01 بامدا د مقصد بوشهر به دلیل نا مساعد بودن شرایط حوی برنامه کنسل و متعاقبا اعلام خواهد شد ای آتش فروزان تاریخ دریایی ایرانم، آن روز که میرمهنا دل به تو بست و پرتغالی‌های سرسخت، آن رقیبان کلاغ پرست را به دست امواج سپرده، آواز وجود بی‌مثالت در جهان پیچید، و جزیره به دست غزالان خوش خط و خال دشت و دمن تو سپرده شد درون تو از شعله‌های زرد می‌سوخت، درخت‌های لیل و کُنار ابریشم و تپه‌های سر سبز و قد کشیده فتاده بر دامنه‌های غرب، شده بودند اهرم استوار و زیبایی‌های جزیره.
تنگ براق (الله جمیل و یحب الجمال) خدا زیباست و زیبایی ها را دوست دارد توصیه از طرف مدیر وبلاگ
در این رودخانه (تنگ براق )به هیچ عنوان شنا نکنید در غیر این صورت با خطر جدی مواجه خواهید شد حتی شما دوست شناگر و نجات غریق
علت :جریان زیاد آب به دلیل وجود سد بتونی پشت تنگه -عمق زیاد آب - گردابهای زیاد در قسمتهای عمیق- سردی شدید آب که باعث ایجاد شوک در عضلات و ماهیچه قلب میگردد- گرفتی عضلات دست و پا به علت سردی و جریان آب و عدم تحرک شناگر - لازم به ذکر است بنده چند جسد ازداخل آب این منطقه خارج کرده ام فقط نگاه کنید و از زیبایی این منطقه لذت ببرید و به طبیعت و قانون آن احترام بگذارید. روستای تنگ براق از توابع بخش سده شهرستان اقلید، با مختصات 52 درجه و 3 دقیقه طول شرقی و 30 درجه و 37 دقیقه عرض شمالی در غرب شهر سده واقع شده است. این روستا از شمال به رودخانه سفید، از جنوب به شهرستان های مرودشت و سپیدان، از شرق به اراضی کشاورزی سده و از غرب به اراضی استان کهگیلویه و بویر احمد محدود میشود. فاصله روستای تنگ براق تا شهر سده 20 کیلومتر، تا اقلید 90 کیلومتر و تا شیراز 190 کیلومتر است. روستای تنگ براق از سطح دریا 1940 متر ارتفاع دارد و آب و هوای آن در بهار و تابستان معتدل و در پاییز و زمستان سرد است. تاریخ شکل گیری روستای تنگ براق به 150 سال پیش مربوط می شود. تنگ براق، یکی از اتراقگاه های ییلاقی عشایر بود که توسط خانی به نام عسگر خان به محل اسکان دائمی تبدیل شد. مردم روستای تنگ براق به دو زبان لری و ترکی سخن می گویند. آنها مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند. بر اساس نتایج سرشماری سال 1375، جمعیت این روستا 451 نفر بوده است که در سال 1385، به تعداد 1000 نفر افزایش یافته است. اکثر مردم روستای تنگ براق به فعالیتهای زراعی، دامداری و صنایع دستی اشتغال دارند. برنج (چمپای خضر دشتی)، گندم، حبوبات، سیب، هلو، ماست، کره، دوغ و کشک از عمده ترین محصولات روستاست. بافت قالی و گلیم نیز از تولیدات صنایع دستی شمرده می شود. روستای تنگ براق در یک محدوده کوهستانی استقرار یافته و بافت مسکونی متمرکزی دارد. کالبد روستا، در شیب ملایم دامنه کوه گسترده شده است و اطراف خانه ها را مزارع و باغات فرا گرفته اند. اکثر خانه ها در یک طبقه و با سقف های مسطح ساخته شده اند. چند خانه دو طبقه نیز احداث شده است. عمده مصالح به کار رفته در اغلب خانه ها شامل سنگ، گل و چوب است. در ساخت برخی از خانه ها از مصالحی مانند آجر، سیمان، آهن، سنگ و گچ استفاده شده است(زنده دل و دستیاران،1386، 155). معماری خانه ها تحت تأثیر نوع معیشت و فعالیت افراد طراحی گردیده و اتاق های استراحت و پذیرایی، آشپزخانه، تنورخانه، سرویس بهداشتی، انبار علوفه و طویله از جمله فضاهایی به شمار می روند که در تمام خانه ها دیده می شوند.حیاط خانه ها در این روستا، غالباً وسیع و پر از درخت هستند و از جلوه دلپذیری برخوردارند. جاذبه های گردشگری روستای زیبای تنگ براق، به دلیل استقرار در ناحیه کوهستانی، چشم اندازهای بسیار زیبایی دارد. مزارع سرسبز پیرامون روستا، جنگل ها و باغ های وسیع به ویژه در فصل های بهار و تابستان فضای دل نشینی برای گردشگران پدید می آورند. برخی از جاذبه های روستا عبارتند از: تنگ براق، نام دره زیبای شمال روستا است. آبشار مارگون که در روبروی تنگ براق از بلندی های صخره ای با آب فراوان سرازیر می شود، یکی از حیرت انگیزترین آبشارهای ایران است. آب سد درودزن از تنگ براق عبور می کند و انتهای آن با دیواره های صخره ای با عبور از یک دشت، از شکافی عمیق سرازیر می شود و آبشار زیبای تنگ براق را پدید می آورد. غاری زیبا در دیواره صخره ای سمت چپ تنگ، پدید آمده است، که منشاء آهکی دارد و از سقف آن، قطرات آب به کف غار فرو می ریزد. در قسمت بالای تنگ، بر روی کوه کتیبه ای به خط پهلوی حجاری شده است. ابعاد کتیبه 40/1 × 1 متر و مشتمل بر 16 سطر است که هر سطر آن 90 سانتی متر طول دارد. مردم روستای تنگ براق در اعیاد ملی و مذهبی نوروز، فطر، قربان و مبعث پیامبر(ص) به برگزاری مراسم جشن و شادمانی و در ایام عزاداری ائمه به ویژه در ماه های محرم و صفر به سوگواری می پردازند. از جمله رسم های جالب این روستا، رسم «کوسه گلدی» است که در هنگام خشکسالی و برای آمدن باران انجام می شود. مراسم عروسی روستا نیز با آداب و سنن محلی برگزار می شود و شامل خواستگاری، نامزدی، عقد، حنابندان و عروس بران است. در شب عروسی، انواع موسیقی محلی و شاد نواخته می شود و میهمانان و فامیل به جشن و سرور می پردازند. موسیقی مورد علاقه مردم این روستا، شامل ملودی های ترکی و لری است که با سازهای محلی و غالباً با نی نواخته می شوند. بازی های رایج روستای تنگ براق عبارتند از:ترنه باری و چوب بازی. پوشاک محلی مردم روستا، غالباً از پارچه های رنگارنگ و با طرح های مختلف دوخته می شوند. برنج، سیب و قیسی، بهترین سوغاتی روستای تنگ براق است. غذاهای محلی روستا مشتمل بر دمپخت، عدسی، گوشت قورمه، کاله جوش، آش ماست، آش کارده (نوعی گیاه خودرو) و کنگر ماست است. دسترسی: روستای تنگ براق از طریق شهرهای سده، اقلید، اردکان، کامفیروز و یاسوج، با جاده های آسفالت قابل دسترسی است نبشته پهلوی ساسانی موجود در تنگ براقی بمسافت 207 کیلومتری شمال غربی پاسارگاد قرار دارد.نبشته مزبور بر تخته سنگی به ابعاد 1متر×40/1متر بوده مشتمل بر 16 سطر که هر سطر 90 سانتیمتر طول دارد و تخته سنگ در وسط تنگ براقی نزدیک دهانه صفه کوچک غار کم عمقی که در دل کوه پیشرفته است به پهلو قرار دارد.بواسطه درختان انبوه و سرسبزی که پیرامون آن روئیده استراحتگاهی با طراوت و خوش منظر است و مانند بسیاری از نقوش برجسته و نبشته های ساسانی میتوان پنداشت یکی از شاهنشاهان ساسانی که شاید بهرام باشد بمناسبت شکار و عبور از این محل آنرا بیادگار گذارده است و وضع تخته سنگ می رساند از محل خود جدا شده بر زمین افتاده است.شایان ذکر است که در سالهای اخیر گنج یابان سنگ نوشته را به پایین انداخته و زیر آن را گود کرده به گنج دست یافته اند و سنگ نوشته هنوز به دلیل صعب العبور بودن مسیر، همانجاست و مسئولین میراث فرهنگی هیچ اقدامی برای بردن آن نکرده اند.برای رسیدن به تنگ براق می توان از شیراز با طی 180 کیلومتر از راه خلار-بیضا-تنگ تور-مهجن آباد-کامفیروز در تابستان بوسیله جیپ بدانجا رفت(مصطفوی،سید محمد تقی،اقلیم پارس،1348، 15).راهی که امروز بیشتر از آن تردد می کنند بعد از شیراز، پل خان سمت چپ به طرف درودزن حرکت کرده بعد از درودزن جاده دو شاخه می شود سمت راست به طرف اقلید حرکت کرده با عبور از گردنه چوئو به دشت بکان می رسیم و روستاهای مهگان و دهنو را پشت سر می گذاریم به سه راهی اقلید و سده می رسیم بعد سمت چپ به طرف سده حرکت کرده و چشمه بالنگان را که در کنار روستای حاجی آباد قرار دارد پشت سر می گذاریم تا به سده و قدمگاه علی ابن موسی الرضا می رسیم.از سده تا تنگ براق حدود 24 کیلومتر است است که بعد از گذشتن از پل رودخانه سفید به دو راهی دزکُرد-تنگ براق میرسیم که جاده سمت چپ به طرف تنگ براق می رود. البته قبل از تنگ براق روستای طویله بند (نورآباد)قرار دارد.کل مسیر ذکر شده آسفالت می باشد ولی از کیفیت خوبی برخوردار نیست. نام این ماهی چیست؟ به پاسخ صحیح یک تصویر زیبا از زیر آب به ایمیل شما ارسال می گردد. پاسخ صحیح :دختر ناخدا - عروس ناخدا محل زندگی اطراف جزایر خلیج فارس ماهی خوراکی کمیاب و بسیار گوشت سفید و لذیذ جواب صحیح از طرف mh.hemmatyar جناب آقای محمد همت یار از مربیان واترپو کشور و قهرمان شنا
خارگ ای فرزانه فروزان آتش من، آن روز که نه خان و خوانین بندر ریگ بلکه خان زند و قاجار و شیراز و عالی جناب پادشاه و ملکه انگلیسی در فکر به آغوش گرفتن تو بودند، نمی‌دانم شاید آن مروارید‌های ناب که از ساحل مرجانی‌ات صید دل می‌کردند غلامان و سیاهان بی‌نوای زنگباری عامل این ارتباط تنگاتنگ بودند تا از توی لاک‌های بزرگ صدف نگین‌های انگشتری سلاطین را بیرون آورند.
چه شورش و فتنه‌ای در دل عاشقان سینه چاک تو افتاد، که رقیبان زر و زور و آشوب برای بدنام کردنت جزیره فرزانه فروزان نگین خلیج‌فارس از آتش گرم آغوش ما دور نگه دارند، اما ناگهان در یک برش نه چندان کوتاه زمان، همه‌ی نگاه‌ها متوجه اندام کشیده تو بر دریا افتاد و فاصله‌ای کم از آبادان که مادر تو بود و تو هم مادر خارگو شدی یک‌پارچه شعله‌های فروزان دکل‌های دوستی تو از فرسنگ‌ها بر دل و دیده و مردمک آدمیان آن سوی جزیره یعنی بنادر شرقی و به کشتی نشستگان و سفینه‌های غول دریا پیما جای گرفتی.
آن روز که تو صاحب اسکله‌تی و بزرگ‌ترین مخازن عظیم سرچشمه خون گذشتگان شدی فوج فوج عاشقان سرگشته پای بر سرزمین پر سخن تو گذاشتند، شدی نگین سرافراز فرزانه من، چه قدر حسود‌ی‌‌ام شد، زیرا دیگر از من گسسته شدی و از من ناتوان و عاجز بیرون گردیدی، رفتی تا به دست پیمانکاران نابکار قطعه قطعه شوی و تپه‌های بدیع و سرافراز تو با همه پستی و بلندی‌اش که برجستگی اندام زیبای تو بود زیر غرش ناخنک‌های لودرها کوتاه و کوتاه‌تر شد و سنگ‌های باستانی تو دو به دو خارج جزیره و شاید هم به قشر آب‌های پیرامونت سرازیر گردید.
از همه بدتر کشیدن فنس‌های خاردار موجب شد دست زخمی ما هم برای رسیدن به ساحل غربی‌ات کوتاه‌تر شود و ما به خوبی نتوانیم به جست و خیز غزالان پایین دست‌تو دسترسی پیدا کنیم.
و… ناگهان از بدن طلایی سفیدت بوی مشمئز کننده گاز و گوگرد و طلای سبک و سنگین سیاه به مشام می‌رسد که هر تازه واردی به جزیره را آزار می‌دهد.
من عاشق بوی باد شمال تو هستم هر چند به شعله‌های فروزان به ویژه شب‌های زمستان که گرمی بخش سفره نان و پنیر و سبزی و در زیر شعله جان‌سوزت به تو عادت کرده‌ام، اما… نمی‌دانم چه تفاوتی با تبعید شدگان سالهای سی دارم ما که سی یا سی نیستیم، شاید جرم‌مان بومی بودن است که نمی‌توانیم عاشقانه جای پای بر سرزمین مرجانی‌ات را احساس کنیم که حتی به آثار میراث فرهنگی و باستانی‌ات که در دل و جوار آرامگاه میر‌محمد حنفیه قرار دارد.
دل خوش باشیم و آن هرم باستانی پالمیران و دلمنی و سرچشمه قنات‌های زیر زمینی‌ات را به خوبی لمس کنیم. بیا خارگم، نگین خلیج فارسم، آیا هنوز هم در ردیف دُر یتیم و مظلوم قرار داری، نمی‌خواهی با یک جرعه آب سالم آشامیدنی از سرچشمه ساسان کازرون یا لااقل طرح محرم و شاید هم خیر‌آباد که از لوله‌های نفتی قطور از گناوه در جوار لوله‌های عظیم نفتی عبور کرده است، کام‌مان را شیرین بنمایی با وجود آن همه تشنگی که در دل فرزانه ایجاد کردی باز هم با آب آن آب‌شیرین کن که از لوله‌های زرد می‌گذرد قانع هستیم
ما زبالییم و بالا میرویم ما زدریاییم و دریا میرویم ما ز اینجا و ز آنجا نیستیم ما ز بیجاییم و بیجا میرویم